Aniyan Kunnathu ......എന്റെ ഒസ്യത്ത്

(പങ്കു വയ്ക്കുവാന് ഒന്നുമില്ലാത്തവന്റെ ഒസ്യത്തില് എഴുതി വയ്ക്കുന്ന നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങള്) പറയാതെ നീയകന്ന വഴികളെ നോക്കിയെന് മിഴികളില് വിരിയുന്ന ചിത്രം അണക്കണെ, തൊടിയിലായ് നില്ക്കുന്ന തേന്മാവ് മുറിക്കണേ നാളമാം തണലില് ദേഹമെരിക്കുവാന്, എണ്ണതന് പാതിയും നടുവിലായ് തൂകണെ യെരിയുമെന് ഹൃദയത്തിന് മുറിവുകളുണക്കുവാന്! തൂലിക പെറ്റയെന്നാക്ഷര ചെപ്പുകള് യാത്രയാക്കുമ്പോള് കാല്ക്കലായ് വയ്ക്കണേ - യാത്രയില് ഒറ്റയ്ക്ക് വായിച്ചു തീര്ക്കുവാന് കുത്തിക്കുറിച്ചോരെന് തീരാത്ത സ്വപ്നങ്ങള്! വിങ്ങിക്കരയുന്ന മിത്രാതികള് തന് കണ്ണുനീര് ചിതയിലുടഞ്ഞെന്റെ നാളമണക്കല്ലെ! മൂടുക നിങ്ങളെന് ചിന്തയും ദേഹവും വേണ്ടെനിക്കിനിയൊരു പിന്ഗാമികൂടിയും, കാണുന്നു ഞാനെന്റെ ദേഹത്തിന്നരികിലായ് പുരികം ചുളിപ്പിച്ചു, പുച്ഛിച്ചു നില്ക്കുന്നോര്! കുടിയന്, മടിയന് കൂട്ടത്തില് താന്തോന്നി.... കണ്ടില്ല നിങ്ങളെന് ചോരുന്ന സ്നേഹത്തെ! തീരാത്ത മോഹത്തിന്‍ അസ്ഥിയും ചാരവും കോരിയെടുത്താ നദിയിലൊഴുക്കണെ, അലകളില് സിന്ദൂരം ഇഴകള് പാകുമ്പോള് കണങ്ങളായ് അലിയാതലിഞ്ഞു ഞാനിന്നു ! പടരണം എനിക്കിന്ന് കണികകളായ് നിന്മേനിയില് ജല സ്നാനത്തിനായ് നീ ഈ പുഴയിലിറങ്ങുമ്പോള്!! by _ Aniyan Kunnathu (റഫീഖ് അഹമ്മദിന്റെ "മരണമെത്തുന്ന നേരത്ത്" എന്നാ കവിതയില്‍ നിന്ന് പ്രചോദനം)